- odstać
- глаг.• отстать* * *1) (wystać) выстоять, отстоять, простоять2) rzad. odstać (zerwać relacje) отдалиться, отойти, отступить3) odstać (odłączyć się, odkleić się) отстать (отделиться)przen. nie dotrzymać kroku, nie nadążać, zostać w tyle отстать (в развитии, успеваемости)spóźnić się, nie zdążyć отстать (опоздать, не успеть)spóźniać się (o zegarze) отстать (о часах)pozostać w tyle, zostać w tyle отстать (позади)pot. odczepić się разг. отстать (перестать надоедать)* * *odsta|ć\odstaćnę, \odstaćnie, \odstaćń, \odstaćł сов. 1. отстать, отделиться;2. отойти; отступить, отдалиться;
\odstać od rodziny отдалиться от семьи;
3. выстоять, отстоять; простоять (do końca)+1. odejść 2. opuścić, zerwać (z kim) 3. przestać
* * *odstanę, odstanie, odstań, odstał сов.1) отста́ть, отдели́ться2) отойти́; отступи́ть, отдали́тьсяodstać od rodziny — отдали́ться от семьи́
3) вы́стоять, отстоя́ть; простоя́ть (do końca)Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.